15,2%
Door de unieke post shredder technologie behaalt de autorecyclingketen een ongekend hoog recyclingpercentage van 98,4 procent. In de PST-fabriek in Tiel die sinds 2020 in eigendom is van HKS Scrap Metals verfijnen experts voortdurend de technieken en processen om de fracties verder te scheiden en geschikt te maken voor nieuwe toepassingen. Als laatste schakel in autorecyclingketen draagt ‘Tiel’ 15,2 procent bij aan het totaal van materialen die weer nuttig kunnen worden toegepast.
In de fabriek werken zo’n 200 machines aan scheiding van allerlei soorten kunststoffen en andere fracties. “Het kost heel veel tijd om voor alle machines de juiste instellingen te vinden, zodat de gehele productie in een vloeiende lijn gaat”, zegt Hans van de Greef, directeur van ARN Recycling. “Wat het ingewikkeld maakt, is dat de elf materiaalstromen die we van shredderbedrijven aangeleverd krijgen, allemaal een andere samenstelling hebben. Wij vlooien deze stromen als het ware uit, met de modernste technologieën.”
Met name de installaties voor de terugwinning van metalen en die voor de verwijdering van hout en rubber uit de kunststoffracties, zorgen voor een aanzienlijk betere scheiding van materialen. Met als doel: schonere eindproducten produceren met een hoogwaardigere kwaliteit, die als grondstof kunnen dienen voor nieuwe producten. Zo gaat bijvoorbeeld het teruggewonnen koper direct naar kopersmelterijen. Ook dient een van de kunststoffracties als grondstof voor de automobielindustrie.
De doorgevoerde optimalisaties hebben bovendien een gunstige impact op het milieu. Van de Greef: “Door een stabielere productie kunnen we per jaar een grotere hoeveelheid shredderafval verwerken. Dat levert meer nuttige eindproducten op en tegelijkertijd wordt minder shredderafval verbrand of gestort.”
Sustainable Development Goals
Voor het tweede jaar legt ARN zichzelf langs de meetlat van de Sustainable Development Goals (SDG’s) met in het achterhoofd het motto ‘lean and green’. De hiernaast afgebeelde, gekleurde SDG’s zijn specifiek van toepassing op de inhoud van deze pagina.
Autoglas: interessant voor de glasindustrie
Een goed voorbeeld is autoglas; dat kan een interessante grondstof zijn voor de glasindustrie. Dat is een hoger niveau van hergebruik dan de veelgebruikte methode van glas als grondstof in de wegenbouw. Vaststellen hoe dat glas het best bruikbaar kan worden gemaakt voor de glasindustrie, is bepaald geen abc’tje, legt Van de Greef uit.
“Zoals bij alles is het ook bij glas een rekensom. Wat is de input, de output, het rendement? In het geval van glas zijn er twee opties, elk met hun eigen voor- en nadelen, kosten en opbrengsten. Is het beter om glas bij de demontagebedrijven uit de auto’s te laten halen – waardoor het niet in de reststroom terechtkomt – en naar een glasrecyclingbedrijf te brengen? Of werkt het sneller, efficiënter, effectiever en goedkoper om het glas bij de PST-fabriek geautomatiseerd uit de eindstroom te laten schieten of zeven? Aan de tweede optie kleeft natuurlijk een investering in technologie, die wij overigens in het buitenland al in werking hebben gezien. Het kost soms maanden of zelfs meer dan een jaar om een deugdelijk antwoord te vinden op die vragen. We gaan voor de meest hoogwaardige oplossing met het beste rendement, na afweging van kosten en opbrengsten.”
Intussen zijn medewerkers van de PST-fabriek voortdurend bezig met procesoptimalisering en kostenbesparing. Zo is de fabriek overgegaan op meer korte onderhoudstops, die vooraf goed worden gepland. Daardoor wordt de productiecapaciteit beter benut voor de feitelijke verwerking van het shredderafval. Ondanks de toevoeging van diverse zware machines aan de productielijn is het daarnaast gelukt om het energieverbruik stabiel te houden.
Een belangrijk doel is en blijft het vinden van nieuwe afzetmogelijkheden voor de eindfracties. Een bekend en inmiddels succesvol voorbeeld is de ontwikkeling van kantbeschoeiingen en damwanden, gemaakt uit kunststof van gerecyclede auto’s. Voor de toekomst lijkt een soortgelijke ontwikkeling van geluidswanden langs het spoor kansrijk.
Ook wordt in Tiel al langer nagedacht over de mogelijkheid om spoorbielzen (dwarsliggers) van hernieuwde grondstoffen uit de PST-fabriek te maken. Hans van de Greef maakt duidelijk hoe lastig dat proces is. “Het gaat hier onder meer om de vraag of we de kunststof restfracties kunnen leveren die passen in het productieproces voor spoorbielzen. Een bijzondere eis aan spoorbielzen is namelijk dat ze zeer stijf en maatvast moeten zijn. Het zal nog veel experimenteren en rekenen vergen voordat spoorbielzen uit autorecycling realiteit zullen zijn.”